terharu....pengen nangis T.T

Sebelum aku gladi resik buat kabaret, tepatnya tanggal 1 Oktober 2010 aku ngobrol sama seseorang....kita cerita-cerita seru banget....sampe saking kebawa suasana ditaman disore hari itu, aku megang tangan dia....tapi dia udah suka sama orang lain, jadi aku biasa lagi sama dia..padahal aku udah rasa sama dia T.T

malaem tanggal 3 Oktober 2010, dia jujur sama aku kalo dia ada sedikit rasa sama aku, dan aku bilang juga kayak gitu, tapi disaat aku udah mulai ngelupain dia...sehingga aku jadi bimbang

Hari ini, 4 Oktober 2010, dia menandai aku disalah satu catatan dia yang buat aku nangis terharu, bukan karena GR atau PD, tapi aku yakin sajak yang dia buat itu nyeritain tentang kejadian tanggal 1 Oktober itu...


Ini yang aku copy....




dua dinten dua carita
basa urang babarenngan di hiji patamanan
dina sonten katompernakeun
waktu layung mimiti meberkeun beureumna

ti dinya mimiti mekarna kembang rasa teh
jadi diantara jejer carita-carita urang
nu terus tumuwuh subur unggal wengi
seungit meleber mawa kana sagala impian

tapi kiwari ngan tinggal laasna wae
geuning kembang teh ngan saukur kembang
nu mekar pikeun jadi layu
tuluy buruk dina hiji katunggaraan

kuring sadrah kana sagalana
carita di patamanan ngan saukur kembang sonten
nu ngahiliwir bawaning angin
tuluy leungit bareng surupna panon poe

Jatinangor, 1 Oktober 2010

Sumpah....sekarang aku nangis dan nggak tau harus ngapain...aku nggak mau dia terluka gara-gara aku...ini semua salah aku...aku harus gimana?

Ya Allah, tolong beri tau aku dalam menentukan pilihan yang terbaik untuk hari ini esok dan seterusnya...Aminnnn


With Sadness...
Raphaella


Komentar

Posting Komentar

Postingan populer dari blog ini

Happy Eid Mubarak 1437 H

Ceritera Tiga Puluh Bulan Kemudian... (Part 1)